top of page
Search

Zo......dat weten we dan ook weer....

Carine Knapen


Van: "Sigrid Spruyt" <sigridxxxxxxxxx> Aan: xxxxxxxxxxxxx Verzonden: Vrijdag 18 september 2020 10:50:13 Onderwerp: Re: Fwd: Open brief aan VRT


Beste,


Zoals eerder geschreven ben ik geen journalist maar oud-journalist. In 2010 heb ik ontslag genomen bij de VRT, goeddeels uit onvrede met de mediakoers en dat hoofdzakelijk om de reden die u nu ook aanklaagt: angst zaaien onder de bevolking en aanwakkeren en in stand houden van angstpsychoses, steevast omtrent veiligheid. Elk onderwerp leidt daartoe, in dit geval corona. Politiek dragen de media een verpletterende verantwoordelijkheid want ze dragen bij aan de opmars van onverdraagzaamheid en spelen populisme in de kaart.


Fragmenten uit de notities die ik bijhield in mijn laatste jaren op de VRT-werkvloer verschenen begin 2019 bij uitgeverij Van Halewyck als Dagboek van een anker. In de massamedia, ook bij de VRT, hebben ze van mijn boek een vals, vervormd en belachelijk beeld opgehangen, om niet op de kritiek te moeten ingaan. Ze bewezen zo exact wat ik wou aanklagen. De bekende aanpak van uit de context halen en sensatiezucht bewees zelf de stelling van het boek over de kloof tussen werkelijkheid en weergave. Massamedia hebben niet (meer) de bedoeling om de werkelijkheid weer te geven. Er moet gescoord worden.


De bereidheid tot reflectie en zelfkritiek bij de VRT is nul, dat heb ik van binnenuit in mijn 21 jaar als journalist ondervonden. Ex-collega's die het met me eens zijn, onder wie een oud-hoofdredacteur, hebben geen stem die niet door de marketeer-managers wordt gesmoord. Waarschijnlijk is echte inhoudelijke discussie in de massamedia ook onmogelijk: het gaat uiteindelijk om hun wezen, zoals ik uiteenzet in de inleiding van mijn boek. Buitenstaanders maken al helemaal geen kans: media hebben de neiging de rangen te sluiten. Zij hebben uiteindelijk ook alle macht, kunnen maken en kraken en hoeven aan niemand verantwoordelijkheid af te leggen. Alleen in Knack is een degelijk interview met mij verschenen in februari 2019, een paar maanden later gevolgd door Humo. Verder hebben alleen alternatieve sites aandacht besteed aan de boodschap van mijn boek:

Carlos Alleene op cuttingedge.be, Piet Lambrechts op uitpers.be en Christophe Callewaert in DeWereldMorgen.be.


Ook sprak ik bijvoorbeeld op de Nacht van de Persvrijheid van Apache, vorig jaar in Antwerpen, maar naar de bevolking toe zijn dit allemaal marginale manoeuvers. Intussen wordt de situatie er alleen slechter op, zoals bij uitstek corona bewijst. Persoonlijk heb ik het weer opgegeven om de zieke berichtgeving te volgen, omdat je er alleen gestoord van wordt.


Uw open brief heb ik ondertekend als kritisch burger, weliswaar met een journalistiek verleden, maar gelukkig niet meer in die sector actief. Ik kan me ook volledig aansluiten bij deze open brief aan de VRT maar vanuit mijn werkverleden weet ik wat ze ermee doen: niets. Ik weet ook niet of het de zaak zou helpen om mijn naam erbij te betrekken, aangezien ik voor de VRT absoluut persona non grata ben, een nestbevuiler die het gewaagd heeft om de gang van zaken op de werkvloer naar buiten te brengen, in 't belang van het algemeen. Ze proberen altijd om een personenkwestie van iets te maken, zodat ze op de kern van de zaak niet hoeven in te gaan. En de Raad voor de Journalistiek is een neporgaan, zoiets als de Orde van Geneesheren, rechter en partij.


Sympathiserende groet, met alle begrip voor het gevoel van machteloosheid, maar zonder geloof (of zin) in strijden en energie steken in vechten tegen de bierkaai,


Sigrid Spruyt

1 view0 comments

Comments


bottom of page