"De ziekenhuizen liggen vol coronapatiënten, ziekenhuispersoneel kan het niet meer aan: dat horen en zien we (inmiddels al een jaar lang) in het nieuws. Volgens topvirologen, topdokters en andere toppers zal het heropenen van de terrassen op 8 mei, het begin van de apocalyps betekenen.
Veel ander medisch personeel mag niet aan het woord komen in de media, omdat ze het doemscenario dat ons voorgehouden wordt niet bevestigen ( * ). Zij hebben sinds kort de Facebook-pagina ‘Nurses for Freedom’: volgens sommige media ‘een stelletje Covid-ontkenners’. Wij gingen op zoek naar de waarheid…
… en we spraken met een verpleegkundige die aan de wieg van de pagina stond (naam, functie, telefoonnummer én zelfs woonplaats bekend op onze redactie).
“Eerst en vooral wil ik erop drukken dat we erg op onze anonimiteit staan”, klinkt het. “Niemand van ons wil haar of zijn job verliezen, de meesten hebben een gezin, mondjes te voeden,… Maar er wordt met C4’s gesmeten tot en met in de zorgsector. Als je iets over de vaccins gezegd, mag je vertrekken. Je mag geen eigen mening hebben of je wordt ontslagen.”(1)
Waarom Nurses for Freedom? “Omdat de verpleging het echt niet meer aankan, maar dat is al drieëndertig jaar zo, en dat gaat nu niet verholpen worden met mondmaskers of andere idiote regeltjes.”
“Al van de Witte Woede gehoord? In 1988 ging het personeel van Eigen Thuis Grimbergen in staking. Dat was de start van de Witte Woede, waarbij uiteindelijk de ganse gezondheidszorg bij betrokken werd. Het was het begin van een strijd om betere arbeidsomstandigheden. Maar de besparingen in de gezondheidssector gingen gewoon verder. Ook bij onze vorige Minister van Volksgezondheid – die nota bene zelf arts is – trokken wij aan de alarmbel, maar onze mening telde niet. Er zijn al jarenlang bedden tekort tijdens het griepseizoen (2) Maar telkens we daar over klaagden, waren we zogezegd ‘dramaqueens’.”
“Bij aanvang van deze pandemie dachten we dat er eindelijk aandacht zou zijn voor het eigenlijke probleem. We dachten dat we eindelijk meer middelen en capaciteit gingen krijgen. Maar we zitten intussen een dik jaar in een pandemie, en er kwam nog geen enkel extra bed bij in onze ziekenhuizen. (3) Integendeel: er worden nu maatregelen genomen die de bevolking nog zwakker, nog zieker maken. Wij roepen al drieëndertig jaar lang: geef ons meer budget, geef ons meer personeel. En al drieëndertig jaar lang is het roepen tegen dovemansoren.”
Heb je een concreet voorbeeld van die besparingen? “Ik sta momenteel met de nacht in een zorgcentrum. ’s Nachts doe je als verpleegkundige de shift alleen, omdat er ‘maar’ in de vijftig bewoners zijn. Pas wanneer er meer dan zestig bewoners zijn, mag er een zorgkundige bij komen. Zolang er niks gebeurt, gaat dat nog.”
“Maar daar waar er in de vijftig mensen wonen, kàn er al eens iets gebeuren. Zoals die keer, toen er iemand op zijn hoofd viel. Je weet: een hoofd bloedt snel nogal hard. Dan moet je én de mens die gevallen is eerste zorgen toedienen, én een dokter bellen, én andere bewoners op hun gemak stellen: allemaal tegelijkertijd, want je staat er alleen voor.”
“En dan zitten ze te mekkeren dat de zorg het niet meer kan bolwerken? Er is geen enkel bed bijgekomen, er is niks gedaan, het militair hospitaal staat leeg, je wordt voor het minste ontslagen én er is nog nooit zoveel zorgpersoneel economisch werkloos geweest als nu.”(4)
“Al heb ik wel bewust voor de nachtshift gekozen. Eigenlijk mag je niet meer zorgen voor mensen, in de nauwe zin van het woord. Mijn collega’s van de dag hebben daar ook de tijd niet toe. Maar ‘s nachts kan je je tijd nemen. Ik kan al eens een babbeltje doen met een bewoner.”(5)
“Ik vermoed dat straks de geestelijke zorg het ook niet meer zal aankunnen. Er wordt niet over gesproken, maar door de aanhoudende maatregelen en het gebrek aan perspectief, hebben heel wat mensen donkere gedachten. Het regent faillissementen, noem maar op. Er gaat nog een golf komen van mensen met ernstige psychische problemen.”(6)
Jaarlijks staat tijdens het griepseizoen in de kranten dat de ziekenhuizen overvol liggen. In hoeverre is dat ‘anders’ dan met corona? “Ik heb tijdens de winter mijn stage gedaan in een ziekenhuis, op de afdeling hart-longen. Die lag toen tamelijk vol, maar mijn stagebegeleider zei me dat het nog een rustig jaar was. ‘Sommige jaren worden patiënten tot in het bezemhok gestoken bij een straf griepseizoen’, zei hij ( 1). Al zal dat niet letterlijk geweest zijn natuurlijk.”
Hoe sta je tegenover de vaccinaties? “Dat vaccin zal niet de weg naar onze vrijheid betekenen. Wij zijn een woonzorgcentrum met een lage vaccinatiegraad. Een arts wilde ons, het personeel, komen overtuigen voor een vaccin. Maar als we na dat vaccin nog steeds een mondmasker moeten opzetten, nog steeds afstand moeten houden… wat voor nut heeft het dan?”
“Het vaccin is officieel niet verplicht, maar toch is er wel een lichte verplichting. Geen vaccin? Geen chemotherapie! Er zijn zelfs mensen die zelf hun medicatie tegen reuma zelf zouden moeten betalen, als ze geen vaccin nemen.”
In hoeverre stroken de cijfers met de werkelijkheid? “Even met een voorbeeld van vlakbij. Ik ken een zwakbegaafde man. Die krijgt keelpijn en gaat op 17 april naar de dokter. Hij test negatief en krijgt medicatie. De man is diabetespatiënt, eenzaam en laat de moed zakken. Omdat hij zichzelf verwaarloost, wordt hij nog zieker. Hij gaat opnieuw naar de dokter, wordt opnieuw onderzocht, test nogmaals negatief, en moet naar het ziekenhuis met nierfalen.”
“Het ziekenhuis waar hij aanvankelijk naartoe gestuurd wordt, weigert hem. ‘We hebben hier alleen nog maar covid-bedden vrij’, klinkt het. Hij wordt dus naar een ander ziekenhuis gebracht. Maar vooraleer hij daar wordt opgenomen, nemen ze hem nogmaals een coronatest af. Die blijkt positief. Nu ligt hij dus op de intensieve in een covid-bed. Niet omwille van corona, maar omwille zijn nierfalen dat een gevolg is van diabetes. Maar volgens de statistieken is hij uiteraard wel een coronapatiënt.”(7)
Is er nog iets dat je kwijt wil? “Ja, graag wil ik benadrukken dat wij geen covid-ontkenners zijn. Maar wij gaan niet akkoord met de draconische maatregelen die gehanteerd worden. De werkelijke oplossingen voor het probleem zijn meer middelen en meer personeel, geen maatregelen waarvan de mensen nog zwakker en ongezonder worden.”
____
(1) Dit is juist. Veel verpleegkundigen ( en artsen ) hebben de afgelopen 10 maanden gemeld dat hen de zwijgplicht is opgelegd, dat wanneer ze gecontacteerd worden door een journalist ze niets mogen zeggen, geen enkele informatie mogen vrijgeven en enkel de directie of een specifieke woordvoerder de pers te woord staat.
Een aantal onder hen zijn bedreigd met ontslag omdat ze wel hun mening hadden verkondigd op social media of de pers te woord hadden gestaan en helaas... ken ik ook een paar artsen die ontslagen zijn omdat ze de waarheid naar buiten hebben gebracht of patiënten afgeraden hadden om zich in dit stadium te laten vaccineren omdat ze nog in een onderzoekfase verkeren en er te weinig geweten is over de werking en de veiligheid of... omdat ze mondmaskers niet verplicht stellen in hun praktijk of.... omdat ze hun mening verkondigen en die mening anders is dan de lijn van de overheid.
(2) Dit is juist. Er is elk jaar periodiek een tekort aan IC bedden. Elk jaar is de zorg periodiek zwaar overbelast. Tijdens het griepseizoen van 2018 zijn op een paar maanden tijd 500.000 mensen ziek geweest van de griep (en velen overleden ). Dat heeft toen in alle kranten gestaan. Daar zitten we met corona, na 13 maanden, nog lang niet aan.
(3) Dit is juist. Het aantal IC bedden is de afgelopen 25 jaar gestaag afgebouwd. Thans zijn er nog amper 2.000 IC bedden voor 11 miljoen 508 duizend mensen. Dat is veel te weinig, zeker in tijden van een sanitaire crisis. Tijdens de eerste golf is gezegd dat het aantal IC bedden kon opgeschaald worden naar 5.000. Dat is niet gebeurd terwijl de overheid wist, wegens voorspeld, dat er een tweede golf zou komen. In Frankrijk hebben bepaalde departementen 10 miljoen euro geïnvesteerd voor 500 extra IC bedden ( dus 1 IC bed = 20.000 € ). Voor 100 miljoen euro zou de overheid 5000 IC bedden kunnen bij creëren. Zij spendeert wel een miljard euro aan testen en tracen, nog een miljard euro aan premies aan ziekenhuizen en WZC voor het onderhoud van hun gebouwen en infrastructuur, 35 miljoen euro aan reclame campagnes en organisatie van vaccinatie maar investeert niet in het opschalen van ziekenhuisbedden.-, terwijl dit een absolute top prioriteit zou moeten zijn om uit de crisis te geraken.
(4) Dit is mij de afgelopen 10 maanden vele malen bevestigd door verpleegkundigen en zorgkundigen. Tijdens de eerste golf zaten velen thuis op economische werkloosheid omdat hun afdelingen onderbezet waren en/of bedden van hun afdeling verplaatst waren naar een Covid afdeling. Zij vroegen om ingezet te worden op Covid afdelingen om een tandje bij te steken. Dat werd geweigerd door de directie om (personeels)kosten te besparen. Dit was tijdens de tweede golf niet anders.
Ziekenhuizen zijn ondernemingen die tot doel hebben om winst te maken. Sommige grote ziekenhuizen kampen met enorme kosten en zijn verlieslatend. Dat was reeds voor corona het geval.
De eersten die hiervan het slachtoffer zijn is het personeel. Tal van verpleegkundigen hebben mij de afgelopen maanden gemeld dat ze het niet meer begrijpen. Er werd geklaagd over personeelstekort in ziekenhuizen en WZC maar als ze solliciteerden kregen ze zelfs geen antwoord.
Het militair ziekenhuis van Neder-Over-Heembeek wordt sinds januari 2021 gebruikt als grootste hub voor de bewaring en verdeling van het Pfizer vaccin. Het is een groot en efficiënt ziekenhuis maar eigenlijk bedoeld als brandwonden centrum wat niet weg neemt dat het perfect inzetbaar is indien nodig. Het is echter niet nodig. De ziekenhuizen liggen niet overvol. Wij ontvangen dagelijks cijfers van personeel van diverse ziekenhuizen. In het slechtste geval hebben zij 36-38 Covid patiënten.
Er zijn in dit land 104 ziekenhuizen die samen beschikken over 52.265 bedden ( waarvan 2.000 IC). In een normaal jaar worden er DAGELIJKS 7.000 mensen opgenomen in een ziekenhuis. Dat lijkt veel maar dat is het niet. 7000 = een gemiddelde van 67 mensen per ziekenhuis, per dag, elke dag.
De grote ziekenhuizen beschikken over 1000 bedden of meer. De kleinere over 400-500 bedden. Er verlaten ook dagelijks mensen het ziekenhuis dus om rendabel te zijn moet er een bezettingsgraad zijn van minstens 80% (of méér ) of ze geraken niet uit de kosten. Alle aandacht gaat al ruim een jaar naar corona waar er in piek periodes 200-300 opnames per dag zijn in gans het land.
Ziet u het verschil ? 7.000/dag vs 300/dag corona ( wat neerkomt op gemiddeld 2,8 nieuwe opnames per dag per ziekenhuis ) ? Dat is gelijk aan 1%/dag van wat het totaal aantal opnames die we in een normaal jaar zien.
Het probleem zit hem niet in het aantal ziekenhuisbedden. Het probleem zit hem in een groot tekort aan IC bedden.
Een IC unit bestaat gewoonlijk uit 6 bedden. De meeste ziekenhuizen hebben 2 tot 6 IC units ( ofwel 12 tot 36 IC bedden ).
Als de IC afdelingen " vol " liggen en/of overbelast zijn dan spreken we dus over 12 tot 36 ernstig zieken op IC in een ziekenhuis.
Er zijn in gans het land 1000 IC bedden voorzien voor C19 en 1000 voor andere aandoeningen ( ofwel gemiddeld 19 IC bedden per ziekenhuis, in de ene wat meer, in de ander wat minder ).
Dit is veel te weinig voor de ene zowel als voor de andere in een land dat 11.508.000 inwoners telt. Nota bene, midden in een sanitaire crisis.
Als de IC bijna aan haar maximum capaciteit zit ( met enerzijds C19 patiënten en anderzijds patiënten met andere aandoeningen ) dan is de IC overbelast maar daarom niet het hele ziekenhuis.
In veel ziekenhuizen staan andere afdelingen zo goed als leeg. Zie hiervoor het beeldmateriaal dat circuleert ( incognito opnames in ziekenhuizen van klokkenluiders ). De zaken worden op bedrieglijke wijze voorgesteld door de media om het volk angst in te boezemen.
(5) Veel verpleeg- en zorgkundigen klagen daarover. Los van het feit dat ze geen tijd meer hebben voor iets méér dan strikt noodzakelijke zorg is de druk bij hen zo hoog dat ze er op termijn aan onder door gaan. Zij zijn sinds corona belast met tal van administratieve taken zoals het uitschrijven van attesten waardoor ze niet door hun werk geraken en de facto meer bezig zijn met administratie dan met de patiënten. Dat is een paar maanden terug in de pers gekomen. Ze hebben toen uitdrukkelijk gevraagd om hen te ontlasten van al die bijkomende taken. Dat is niet gebeurd. Tijdens de eerste golf hebben we met zijn allen in onze handen geklapt voor de verpleeg-en zorgkundigen om hen te bedanken. Veel anders hebben ze niet gekregen. Geen opslag want daar was geen budget voor. Eind 2020 hebben ze enkel éénmalig een premie gekregen van 1.000 € waarop ze amper 350 € netto hebben over gehouden. Zelfstandige thuisverplegers hebben daarentegen wel een aardige extra vergoeding gekregen. Automatisch, elke dag 2,5 € extra per patiënt ook al hadden sommige thuisverplegers geen enkele corona patiënt. Thuisverplegers in loondienst hebben het daarentegen moeten stellen met een dankwoord of in het beste geval twee gratis bioscoop kaarten. Zie hierover mijn eerdere post met getuigenissen uit de periode augustus-december 2020.
6) Helaas is ook dit een trieste realiteit. De psychologen en psychiaters hebben al maanden geleden aan de alarmbel getrokken dat hun deur plat gelopen wordt, er lange wachttijden zijn, zij de grote toeloop niet meer aankunnen en er steeds meer mensen psychische problemen hebben. Naar aanleiding van die klachten heeft Frank VDB in de pers verklaard dat hij een budget uittrok van 1,2 miljoen euro voor eerstelijnsbijstand ( ttz tele onthaal, hulp via de telefoon ) wat echter een maat voor niets was. In navolgend stadium heeft hij voor die eerstelijnsbijstand nog een extra budget uit getrokken maar ook dat is een maat voor niets.
In 2020 zijn meer dan 300 miljoen antidepressiva over de toonbank gegaan en ruim 10 miljoen doosjes slaappillen en angstremmers. Het gaat niet goed met de bevolking. Dit probleem is niet nieuw. Het bestond reeds voor corona maar is door corona wel heel acuut geworden.
(7) Ook dit is juist. Veel mensen hebben mij aangeschreven over het feit dat hun familielid of zijzelf geregistreerd zijn als corona patiënt terwijl zijzelf of hun familie dit niet zijn. Je mag al vele maanden geen ziekenhuis meer binnen zonder voorafgaandelijk getest te zijn.
Is de test negatief, dan word je behandeld volgens afspraak.
Test je positief maar ben je asymptomatisch, dan word je niet behandeld tenzij het dringend is ( operatie of een beenbreuk bvb ). In dat geval wordt je geregistreerd als corona patiënt ook al ga je enkel naar het ziekenhuis om je been in een plaaster te leggen.
Wie wel symptomen heeft moet naargelang van het geval thuis uitzieken en na 10 dagen terug een test doen ( milde versie ) of in geval van meer ernstige klachten wordt hij/zij opgenomen op een Covid afdeling voor observatie ( 3 dagen ).
Vandaar dat er zoveel mensen dagelijks opgenomen worden maar er ook dagelijks zoveel mensen het ziekenhuis verlaten, vaak méér dan er opgenomen worden. Als de ziekenhuiscijfers zakken is dit omdat er meer mensen het ziekenhuis verlaten dan er opgenomen worden.
Een aantal artsen waaronder o.m. Jean-Luc Gala en Pascal Sacré hebben in het verleden meermaals publiek gemaakt dat 2/3 van de patiënten behandeld worden voor andere aandoeningen maar toch geregistreerd worden als corona patiënt omdat zij toevallig ook positief testen op C19 zonder enig symptoom ( en in sommige gevallen zelfs op C19 afdelingen worden geplaatst terwijl ze negatief zijn maar daar dan wel besmet geraken ).
Dr. Pascal Sacré is op staande voet ontslagen omdat hij de waarheid heeft verkondigd. Dr. Jean-Luc Gala hult zich na zijn zoveelste toespraak voor een publiek en in de pers, zoals vele anderen in stilte omdat het toch niets uithaalt.
Dr. Stéphane Résimont is ontslagen uit 4 ziekenhuizen omdat hij weigerde om zich te laten vaccineren en niet mee gaat in het Covid verhaal.
Tal van huisartsen zijn of worden vervolgd door de Orde van Geneesheren voor diverse corona gerelateerde aangelegenheden.
Velen durven openbaar niets meer te zeggen ( maar des te meer achter gesloten deuren and it aint pretty ).
Een Waalse hoofdverpleegkundige ( die een paar maanden geleden via een video de werking van ziekenhuizen op vlak van premies aan de kaak heeft gesteld ), is een paar weken geleden tijdens een vreedzame manifestatie met geweld opgepakt ( gefilmd door Kairos ) en gedurende 24 u vast gehouden.
Wie spreekt en tegen de stroom zwemt, heeft het geweten.
Dat is voor mij niet anders.
HFF heeft een week geleden - op vraag van een aantal personen die werkzaam zijn in de zorgsector - een platform gecreëerd voor anonieme getuigenissen en hiertoe een oproep tot getuigenissen geplaatst. Er zijn aardig wat getuigenissen binnen gekomen met naam en toenaam. Van de meeste getuigenissen die ontvangen zijn willen de auteurs echter niet dat hun getuigenis anoniem gepubliceerd wordt, wat wij uiteraard respecteren.
De angst voor represailles is enorm. Zoals de anonieme nurse for freedom ( die ik ook ken ) stelt, regent het ontslagen voor wie zich niet schikt. Velen schikken zich omdat ze geen andere keuze hebben. Enkel de moedigen (in België en in het buitenland ) treden naar buiten omdat de leugen ondraaglijk is.
Ik volg de nurses for freedom ook via instagram.