"Altruïsme is de vaardigheid ons onvoorwaardelijk in te zetten voor de ander vanuit het fundamentele inzicht met die ander verbonden te zijn." "Als mens staan we niet alleen in relatie met andere mensen. We zijn afhankelijk van en innig verbonden met onze hele omgeving. Vanuit onze egocentrische beleving van de wereld zoeken we naar betekenis en stellen we ons vragen over onze plaats binnen de kosmos. Daarom presenteren we de mens graag als een homo relationis: vanaf de prille conceptie staat elke mens, bewust of onbewust, in relatie met alles en iedereen. Anders gezegd: hij staat altijd en overal in verbinding.
Wanneer de wederkerigheid in al deze verbindingen onvoldoende of niet als een tweede natuur wordt aangevoeld of begrepen, geven we meer voeding aan onze egocentrische aanleg. Politieke, culturele en economische systemen die hier baat bij hebben werken deze processen in de hand of houden ze in stand.
Hierdoor brengt de mens onnoemelijk veel leed toe aan zichzelf, aan de ander én aan de omgeving waarin hij leeft, met gevaar het voortbestaan van al wat daarin leeft en floreert te ondermijnen.
Elke handeling, elk initiatief dat wordt ondernomen zou een altruïstisch effect moeten sorteren, hoe klein ook. ... Laten we daarom zo snel mogelijk én met zoveel mogelijk deze afslag nemen: TAKE THE A-TURN!"
(fragment uit het artikel; voor de volledige tekst zie link)
Dank u wel Daan Annemans, Marijke Fabre, Katrien Hanoulle, Frank van Rompaye en Kurt avn Oosterwijck, voor deze bijdrage en aan Lieven Annemans voor het posten van dit manifest op zijn pagina.
NOOT: We moeten durven kijken naar wat er onder het laagje vernis zit.
Dieper gaan. De vinger op de open wonde leggen. Say the unbearable thruth.
Op enkele uitzonderingen na is de Westerse Wereld op enkele decennia tijd erg egoïstisch en egocentrisch geworden. Het "ik" staat centraal. Velen hebben geen oog meer voor de medemens tenzij er een vergoeding voor verleende diensten tegenover staat.
Wie zich GRATIS inzet voor het algemeen belang en gelukkig is als hij/zij anderen kan helpen wordt veelal beschouwd als een vreemde vogel.
"Die is goed zot" of "er zal wel iets anders achter zitten"of "waarom doe je dit? Heb je niets anders te doen?"
In eigen boezem kijken, de altruïsten in onze middens als voorbeeld nemen en zich ook belangeloos beginnen inzetten voor anderen, is een brug te ver. Geen haar op ons hoofd dat dààr aan denkt.
"We hebben het te druk", "teveel aan ons hoofd", "het is niet mijn probleem".
Er is altijd wel een reden om iets - waarvan we denken er zelf niet beter van te worden - NIET te doen.
Weinigen beseffen dat het geluk, het goed voelen en de eigen tevredenheid zit in het geven en niet in het nemen. Het geven van tijd die je eigenlijk niet hebt maar toch geeft ten koste van slaap, ontspanning en sociaal leven om anderen te helpen of beter te doen voelen. Het geven van energie die je ook niet altijd hebt maar toch geeft aan anderen omdat het plezier doet om anderen te plezieren. Werken voor een ander in plaats van voor zichzelf omdat die ander het meer nodig heeft dan jij of het zelf niet kan doen. Laat de strijk maar even liggen. Het gras afmaaien doe ik later wel eens. De ander krijgt voorrang.
Een handje toesteken, hulp en bijstand bieden. "Ik kom je helpen met schilderen, kleine reparaties, tuinonderhoud..... " "Oh, heb je een zware dag gehad? Kom bij mij eten dan hoef je zelf niet te koken". "Zit je in tijdsnood en is je ijskast leeg? ik zal wel even voor je naar de supermarkt gaan". Kleine gestes met grote impact: als ik jou help en jij helpt mij worden we er allemaal beter van.
De concentratie op het "ik" gaat heel ver. We trekken zelfs de wenkbrauwen op als een voorbijganger die we niet kennen vriendelijk goeiendag zegt en denken meteen "wie is dat, wat wil die van mij".
Een aantal jaren geleden is er twee jaar op rij een actie geweest. "De goeiendag-dag" "waarbij iedereen opgeroepen werd om die dag tegen elke voorbijganger vriendelijk "goeiendag" te zeggen. Dat is gefilmd geworden. De reacties waren schrijnend. Velen waren erg argwanend. Weinigen zegden " goeiendag " terug. De reacties zijn uitgezonden geweest op tv. Het had een eye-opener moeten zijn die het schaamrood naar de wangen had moeten doen stijgen. Maar dat gebeurde niet. We vonden het "grappig". Einde verhaal. En het jaar nadien ... net hetzelfde. En dan is de actie gestopt omdat het beoogde doel niet bereikt werd.
Wanneer we de wereldgeschiedenis bekijken heeft elk "rijk" een opgang gekend, een top waar alles floreerde, een val en complete ondergang. Het Oud-Griekse Rijk, Het Romeinse rijk, het Ottomaanse rijk, het Egyptische rijk, de Maya en Inca cultuur.... Ze hebben allemaal hetzelfde lot ondergaan (soms in versneld tempo door klimaat problemen die ze niet de baas konden maar veelal door... toedoen van de mens.) Als we het goed hebben verworden we allemaal op termijn tot "vadsige senatoren" zoals zo mooi in beeld gebracht in de strips van Asterix en Obelix.
Het volk in het Westerse "rijk" hangt niet samen. We zijn er niet voor mekaar. Het is ieder voor zich. De verdeeldheid is groot. Bij het minste ontstaan er kampen waar de ene strekking met getrokken messen tegenover de andere strekking staat. Vriendelijk en beleefd zijn ja, tot er iemand tegen ons kar rijdt en een mening verkondigt die haaks staat op ons eigen gedachtengoed. Dan komt het grote monster aan de oppervlakte. Het gebrek aan altruïsme, de eeuwige verdeeldheid en de steeds groter wordende intellectuele en materiële luiheid/gebrek aan interesse, is onze grote zwakte die zal leiden tot de ondergang van het Westerse rijk en de creatie van een nieuw "rijk" waarin wij niet meer vrij zullen zijn, geen rechten meer zullen hebben en aangestuurd zullen worden door IoT en Ai.
Dat is de nieuwe wereld die in het verschiet ligt. Het "nieuwe normaal".
Er bestaan culturen die nog altijd sterk samenhangen. Ik denk dan bvb aan de Jodengemeenschap, de moslimgemeenschap, de tribes in Afrika, Australië en Zuid-Amerika. Het is geen toeval dat zij volledig buiten het huidig debacle staan.
"Ze " krijgen er geen grip op omdat deze volkeren samen hangen, één front vormen dat zich geen regels laat opleggen en dat massaal op straat komt als er één haar van één van hen gekrenkt wordt. Als een onbekende aan de deur klopt, schuiven ze een extra stoel bij aan tafel en eten ze samen. Dat is de evidentie zelve. Als iemand een lek heeft in het dak van zijn huis of kampt met een elektrische panne, staat heel het dorp voor de deur om te helpen. Is iemand ziek of in de problemen, staat het volledige collectief in met geld, voedsel, medicijnen en hulp. Altruïsme, belangeloos geven, helpen, zorgen voor anderen is met de paplepel ingegoten. Het is een religie. Een heilige belofte. IoT, AI, 4IR, lockdown, economie plat leggen, vrijheid beperken? De Arabische Lente van 2010-2011 zal een schijntje lijken bij versie 2.0.
Alles begint bij u, en eindigt bij u. Eén persoon kan (wel) het verschil maken. Als iedereen bij zichzelf begint, het roer omslaat en een ander koers begint te varen, hebben we meteen een betere, mooiere wereld. De sterkte van een volk zit in de samenhang. Als wij ALLEMAAL de handen in mekaar slaan is niets of niemand tegen ons bestand en doorstaan we alles.
Comments