Eén jaar en 2 weken om precies te zijn.
Toen dachten we nog met zijn allen dat de lockdown op 19 april 2020 voorbij zou zijn en alles terug als vanouds.
Het is door memory posts als deze dat het volle besef er is dat dit al meer dan een jaar duurt en als wij met zijn allen onze Grondwettelijke rechten en vrijheden niet terug eisen, wij nooit meer terug naar vanouds zullen gaan.
De wereld bestaat vandaag uit mensen die angstig zijn voor het virus en hiervoor al hun vrijheden opofferen en gedwee de regels volgen hoe absurd ook, mensen die angstig zijn voor boetes en andere sancties en/of de bedreiging van een ontslag en hiervoor al hun vrijheden opofferen en gedwee alle regels volgen, mensen die angstig zijn voor de toekomst omdat ze overtuigd zijn dat globalisten de wereld naar hun hand proberen te zetten en aan de zijlijn staan te roepen dat het tijd is voor actie en we dit en dat moeten doen maar zelf niets ondernemen of zelfs geen berichten meer durven te delen uit angst hiervoor afgerekend te worden door hun omgeving of gek/gestoord te worden verklaard door de eerste categorie en, mensen die de angst voorbij zijn, het niet meer zien zitten, depressief en moedeloos zijn omdat ze overtuigd zijn dat de wereld nooit meer terug naar normaal gaat, de schouders hebben laten zakken en in een hoekje zitten weg te kwijnen of uit het leven stappen.
Angst heeft vele gezichten. Angst werkt verlammend.
Wie in de greep van de angst zit laat het leven aan zich voorbij gaan. Hij leeft niet maar wordt geleefd. De jaren gaan voorbij en er verandert niets.
Om iets te veranderen moet je de angst los laten, uit je luie zetel komen, actie ondernemen.
Gelukkig zijn er ook nog mensen in elk land van de wereld die niet bang zijn voor het virus en/of sancties en/of dreigementen. Ze zijn niet bang om alles wat ze hebben te verliezen omdat ze weten dat er niets is dat ze niet terug kunnen verdienen, je hoe dan ook maar 1 spreekwoordelijke biefstuk per dag kan eten en je geld niet kan meenemen in je graf ( dat zei mijn grootvader zaliger, die wijze man, altijd).
Vrijheid heeft geen prijs. Geluk en goed voelen is alles waard want... uiteindelijk heb je maar één leven en elke seconde die voorbij gaat komt nooit meer terug.
In welke categorie zit jij?
Sta je naast mij? Optimistisch en overtuigd dat het goed komt? Of ben jij een van die anderen die verlamd is door angst?
Mijn angst is er eigenlijk nooit geweest toch al zeker niet echt voor het virus...en als het er dan toch was dan heeft dat amper 2 maand geduurd.... Ik ben van mening dat op straat komen niet meer helpt tenzij je dat echt geweldloos doet en dan ook met zen ALLEN. Als dat niet gebeurt rest er maar 1 ding en dat vind ik de meest doeltreffende manier en dat is... volledige sociale onthouding...niemand komt nog buiten niemand gaat werken...het land volledig platleggen....wij de burgers laten hier het land draaien en dat vergeten er vele.