DE ROL VAN DE OVERHEID EN DE MEDIA IN DE POLARISATIE VAN DE MAATSCHAPPIJ

Opinie - Carine Knapen

Er is in juni 2022 Nederland een studie gepubliceerd met opschrift " Sceptische visies in het coronadebat, Lessen uit een mixed methods-onderzoek naar coronascepsis in Nederland.

In deze link vindt u de studie. https://pnws.be/.../HoofdrapportSceptischevisiesinhetcoro...

In deze link vind u ook het artikel van vandaag in PNWS met duiding van Mr. Michael Verstraeten : https://pnws.be/studie-toont-aan-overheid-hielp-mee-aan.../

Ik ga niet in op de inhoud van die studie en beperk mij op dat punt tot de verwijzing naar de visie van Michael Verstraeten waarbij ik mij aansluit. Dat de overheid in de corona crisis gekozen heeft voor één narratief dat zij verkondigd heeft als zijnde de absolute waarheid en de media bewust elke andersluidende mening geweerd heeft of, erger nog, verketterd, verpletterend en gevierendeeld heeft, is oud nieuws. Dat weten we al lang. Dat de overheid, de staatsexperten en de media de bevolking bewust in een angstpsychose hebben geduwd en de bevolking tegen mekaar heeft opgezet, idem dito.

Ik wil het hier even hebben over de waarheid versus de leugen of wat het onderzoeksrapport aanmerkt als " coronascepsis ". Dit ga ik doen vanuit het " ik ", hoe het voor mij allemaal verlopen is en waar voor mij de scepsis is begonnen.

Even terug in de tijd. De eerste weken was ikzelf helemaal mee met het narratief. Ik zag vreselijke beelden uit China en vervolgens Lombardije Italië. Het kneep mijn keel dicht. Ik kon niet meer normaal functioneren en deed de ganse dag eigenlijk niet veel meer dan zappen van nieuwskanaal naar nieuwskanaal in binnen-en buitenland. In het NL, het F, het E, het D, het Spaans, kortom alle mogelijke zenders. Ik heb de eerste weken geen stap buiten gezet, ook niet om inkopen te doen. Om maar te zeggen ... Die verlammende angst heeft geduurd tot 19 april 2020 toen ik mijn huisarts - na een telefoontje van mijn huishoudhulp dat ze corona had - belde om mij te laten testen. Tijdens de eerste lockdown mochten we geen fysieke consultaties doen, alles gebeurde telefonisch. Hij onderbrak mijn panisch geratel en zei " Carine laat je niet op stang jagen, je geraakt niet besmet als je gedurende langer dan 15 minuten op een afstand van minder dan 1,5 m contact hebt met een besmet persoon". Ik zal zijn woorden nooit vergeten. Ze hebben op een manier mijn leven gered. Zijn wake-up call heeft de academicus in mij wakker gemaakt, met Henri Poincaré in mijn achterhoofd. Het denken mag zich nooit onderwerpen. Ik ben mij beginnen inlezen, de cijfers in de database van Sciensano beginnen analyseren om na te gaan of al hetgeen ons voorgehouden werd wel klopte.

Ik struikelde meteen over die cijfers die iets helemaal anders aantoonden dan ons verteld werd. Het klopte voor geen meter.

Geïntrigeerd door het hele gebeuren heb ik al mijn vrije tijd geïnvesteerd in lectuur en onderzoek. Hoe dieper ik groef hoe meer anomaliën ik aantrof. Ook de WHO is doorgelicht. Er was geen pandemie. Er was niet voldaan aan de gebruikelijke voorwaarden van een pandemie. Het was een leugen. Sinds 26.04.2020 waren amper 1,5% van alle testen positief en positief betekende geenszins besmet. Ik heb via mail gecorrespondeerd met Erika Vlieghe. Ze gaf toe dat er in België geen epidemie was maar er slechts heel lokaal hier en daar een paar uitbraken waren die perfect beheersbaar waren zonder het land volledig lam te slagen ( zoals overigens duidelijk uiteengezet in de Omgekeerde Lockdown van Sam Brokken en navolgend de Grand Barrington Declaration ).

Ik heb een audit gedaan van de ziekenhuiscijfers en deze audit overgemaakt aan Frank Vandenbroucke en Pedro Facon. Er werd gesjoemeld met de ziekenhuisopnames, de dagelijkse ziekenhuisontslagen werden niet in mindering gebracht. Er waren honderden spookpatiënten. De overheid heeft een onderzoek bevolen dat zovele maanden later uitgewezen heeft dat de ziekenhuizen inderdaad gesjoemeld hadden en geen klein beetje maar dat werd door Frank achteloos van de hand gewezen als een " financiële optimalisatie". Ik heb ook de wetgeving van Maggie De Block en De Crem grondig doorgenomen en struikelde ook daar over een aantal zaken die niet klopten en wezen op een op voorhand georganiseerd débacle, dat overigens in alle landen identiek was ( wat materieel onmogelijk was ). Het was van een magnitude die wij niet kunnen bevatten. Ik ben verder blijven graven en steeds hoger op de ladder geklommen om uit te zoeken wat er precies aan hand was en wie dit alles aanstuurde.

Ik kan niet tegen leugens. Ik kon niet blijven toekijken en niets doen. Ik zou het mezelf nooit hebben kunnen vergeven van te weten en toch maar te laten begaan. Ik ben naar buiten getreden en actief op social media het publiek beginnen informeren over alles dat verdraaid, uitvergroot en/of in een verkeerde context werd geplaatst, volledig uit zijn perspectief werd gerukt of vaak zelfs gewoon staalharde leugens waren. Omdat ik vond en vind dat de mensen recht hebben op correcte en volledige informatie. Geen bits and pieces die een vertekend beeld geven maar het volledig plaatje. En dat ben ik anderhalf jaar lang op dagelijkse basis blijven doen tot ik helemaal opgebrand was. Maakt dit van mij een " coronascepsis ", een ongelovige, heidense, terughoudende, twijfelende persoon ? Neen, ik ben zeker van mijn stuk, ik weet wat ik zeg en gezegd heb en allemaal gesteund was en is op een veelheid van bronnen en bewijzen. Bovendien heeft de tijd ten overvloede uitgewezen dat alles wat ik gezegd en geschreven heb waar is. Het is allemaal uit gekomen. Ik ben geen scepticus maar iemand die - net als alle anderen die samen met mij op de barrikades zijn gaan staan om met verheven stem de leugens aan de kaak te stellen - de waarheidsbevinding voorop gesteld heeft, lijf en leden in de strijd geworpen heeft en gevochten tegen de vele leugens, van de pers, van de overheid en de zogenaamde experten. And I'm not done. Liegen en bedriegen heeft een prijs. Rechtvaardigheid staat ook zeer hoog in mijn vaandel. Wat onze oudjes, kindjes, de ganse bevolking en onze economie is aangedaan, is verschrikkelijk. Dat vergeet ik niet. Nooit as in never.