Hoe ik La Boum ervaarde vanop de eerste rij...

Beste vrienden,

Ik heb veel foto's en video's ontvangen van het hele gebeuren in Terkamerenbos gisteren. Ik heb maar een klein onderdeel gepost. De rest houd ik bij. Als bewijs. Ik heb ook een aantal foto's ontvangen van mezelf, waaronder deze die het best verwoord hoe ik mij voelde en nog steeds voel.

Immens verdrietig.

Op 20 maart 2021 is ons, na de wandeling in Terkamerenbos al gewelddadig optreden van de bestuurlijke politie te beurt gevallen maar wat gisteren gebeurd is tart alle verbeelding. Moest ik het zien in één of andere film, zou ik schouderophalend denken " ach, het is maar een film", maar het was geen film, het was echt.

Na een tijdje samen met velen anderen op de grond voor de camions met waterkannonen te hebben gezeten om hun vertrek te beletten ( zie eerdere post ), heb ik de lange rij van tot de tand gewapende robocops in harnas af gelopen. Ze waren met zo'n 600.

Het was onwezenlijk om hen aan één kant van de straat te zien staan en aan de andere kant een even lange ketting van ouders van kinderen met witte rozen die een barrière vormden om hun kinderen te beschermen en hen de doorgang te versperren. Ze smeekten om te stoppen. Tal van vaders en moeders zijn voor de robocops gaan staan om hen toe te spreken.

Doe uw helm af. Sta ons bij. De politie is onze vriend.

Het heeft niet mogen baten. Ze zijn in colonne vertrokken aan de grote kiosk waar ze zich opnieuw in driedubbele haag hebben opgesteld om het bos uit te kammen. Ik heb korpsoversten die commando's gaven aangesproken.

" Stop hiermee alstublieft. Dit is niet nodig. Waarom doet u dit ? Deze mensen doen niets verkeerd ".

De eerste persoon tot wie ik mij richtte duwde mij opzij met de agressieve woorden " dégage" (trap het af ).

De tweede keek mij neerbuigend aan alsof ik een luis in een vuile pels was en zei " vous rigolez? Laissez-moi faire mon travail ".

Waarop ik weer " maar dit is geen werk, dit is een misdaad tegen de menselijkheid, un crimine contre l'humanité, stop ermee " maar ook dat mocht niet baten.

Ik kon niet geloven wat ik zag. Perplex dekt de lading niet. Ik ben in tranen uitgebarsten. De tranen zijn blijven rollen.

Ik heb er nog altijd geen woorden voor.

Ik heb gezien wat ze navolgend gedaan hebben. Het leek wel oorlog. Wereldoorlog III.Het zal voor eeuwig op mijn netvlies gebrand blijven.

Het nodeloos geweld tegen brave burgers die in mekaar geklopt werden gewoon omdat ze daar stonden, mensen die omver gespoten werden met waterkannonnen, met een onbekend gas bespoten werden, de traangas granaten die overal gesmeten werden en die ik zelf ook in mijn keel en neus gevoeld hebt toen de rook al opgetrokken was en ik met een paar vrienden richting auto liep om daar dan opnieuw op een cordon te stuiten dat ons de doorgang verbood.

Ik heb gezien hoe bereden paarden en grondtroepen wegvluchtende jongeren achtervolgden en burgers die vertrokken opjaagden en terug stuurde naar waar zij vandaan kwamen omdat zij niet door de haag mochten.

Ik heb gezien hoe de robocops zich klaar gemaakt hebben voor een tweede aanval en per twee bij mekaar de gasmaskers met vastgedraaide blikken met stoffen die beschermen tegen chemische en nucleaire stoffen opzetten en dan terug vertrokken in drie hagen om het bos uit te kammen.

Vandaag ben ik nog altijd verdoofd door het hele gebeuren. Ik kan het nog altijd niet bevatten dat dit kan in een land dat verondersteld is een democratie te zijn. Maar... ik zal om 18 u toch een live stream doen en dan meteen ook duidelijk uiteenzetten wat de wettelijke toestand is.

De bijeenkomst van gisteren was volkomen legaal en het gewelddadig optreden van de bestuurlijke politie een misdaad tegen de menselijkheid die zal vervolgd worden. Wij zijn mensen. Wij hebben rechten.